Onjuiste voorlichting roept verontrusting op
De onjuiste voorstelling van zaken door oud-bankman Peter Verhaar bij het TV programma Pauw en Witteman op 5 december levert nog steeds verontwaardigd commentaar op. Zelfs de door Verhaar onjuist geciteerde prof. Frijns van het bekende pensioenrapport Onzekere zekerheid meldt op 10 december “Het idee dat fondsen over 15 jaar leeg of half leeg zijn, dat zijn natuurlijk fabeltjes. Dat is onzin”, aldus professor Frijns daarover tegen RTLZ. “Dat laat onverlet dat als je nu niet kort, dat je later misschien meer moet korten, tenzij de markten herstellen.” Evenals “Veel fondsen zijn vergrijsd en moeten niet te royaal uitkeren”, gaat Frijns verder. “Maar bij heel veel fondsen is nog veel herstelvermogen, zoals bijvoorbeeld bij Zorg & Welzijn. Als sommige vergrijsde fondsen onder een bepaalde dekkingsgraad komen, dan worden het ‘sinking giants’, dan komen ze er niet meer uit.” Dit laatste geldt voor slecht presterende pensioenfondsen. Maar eerst dient er een betere rekenrente te worden vastgesteld door de huidige minister van SZW dan is gedaan door de vroegere minister De Geus in 2006 in de vorm van de interbancaire swaprente. Beleggingsrendement minus risico-afslag.
Pensioenfonds Zorg en Welzijn neemt het voortouw naar nieuw pensioencontract
In zijn artikel Bij Zorg en Welzijn wordt het afbraak van 11 december 2012 (zie bijlage) neemt prof. Bernard van Praag duidelijk stelling tegen de ingezette koers van dit fonds. “Zojuist liet het pensioenfonds Zorg en Welzijn met ongeveer twee miljoen deelnemers weten dat het voornemens is het pensioencontract met haar deelnemers drastisch te willen wijzigen. Zij willen af van een duidelijke pensioenverplichting tot het uitbetalen van een geïndexeerd waardevast pensioen en overstappen naar een ‘pensioen-ambitie’. Het pensioen zou gaan ‘mee-ademen’ met de waarde van de beleggingen.” Als het bestuur alleen zijn best behoeft te doen en slecht presteert, kun je helaas niet overstappen naar een ander pensioenfonds. Alleen een lager pensioen ontvangen.
“De jaarlijkse rendementen bij Zorg en Welzijn liggen volgens eigen opgaven sinds 1970 gemiddeld op ca. 9 % van het vermogen. Met het rendement is dus niks mis , ook al schommelt het van jaar tot jaar. Integendeel een groot compliment voor de beleggers is op zijn plaats. Is er dan een te lage premie? Die premie bedraagt nu ongeveer 24 %. Maar die lag in 2001 nog op 5%, wat natuurlijk onverantwoord laag was. In 2006 was de premie naar een meer verantwoord niveau gebracht van 22,5%.” schrijft prof. van Praag in zijn artikel.
“Het grootste probleem met Zorg en Welzijn is dat zij door de Minister en de Nederlandse Bank gedwongen wordt haar positie te waarderen met behulp van een dekkingsgraad, waarbij een discontovoet (rekenrente) van ca. 2,5 % moet worden gebruikt, terwijl het werkelijke rendement gedurende vele decennia ongeveer 9 % is. Zo kan natuurlijk elk fonds ‘onder water’ gezet worden. Met inachtneming van een zekere prudentie zou een discontovoet van 6 % redelijk zijn. Uitgaande van de vuistregel dat elk procentpunt meer rekenrente de dekkingsgraad met 15 % doet stijgen, zou de dekkingsgraad van ZW kunnen worden becijferd op ca. 145 % in plaats van de armetierige 100%, waarmee de Nederlandsche Bank Zorg & Welzijn uitdost.” aldus prof. van Praag. Hij pleit dan ook voor de instelling van een Staatscommissie met onafhankelijke buitenlandse deskundigen om een grondige analyse te maken van de pensioenproblematiek inclusief de rekenrente. Pensioenstelsels behoren tot onze sociale zekerheid en dus tot de kern van onze Europese beschaving (Geert van Istendael, NRC van 15 december). Handhaven dus.
ABP maakt berekeningen voor toekomst van het ABP-pensioen
In het artikel De pensioenpot blijft gevuld in de ABP Nieuwsbrief van 14 december (zie bijlage) toont het ABP aan dat “Gezien de ontwikkeling van de kasstromen en dekkingsgraad in 20 jaar is de stelling dat er voor jongeren geen pensioen meer over blijft, ongegrond. Op basis van de prognoses is en blijft de pensioenpot voor de lange termijn gevuld. Zelfs bij een beperkt rendement is naar verwachting het vermogen groter dan de verplichtingen. En dat is goed voor de dekkingsgraad.
Het beleid van ABP is erop gericht dat er ook ver na 2032 voldoende in de pensioenpot zit om de pensioenen te kunnen betalen. Dit neemt niet weg dat er nu problemen zijn waar het fonds maatregelen voor moet treffen. Door de maatschappelijke en economische ontwikkelingen van de afgelopen jaren (economische crisis, lage rente, stijging van de levensverwachting) is de dekkingsgraad gedaald. De huidige stand van de dekkingsgraad ligt lager dan 100%, zodat ABP maatregelen heeft moeten aankondigen voor herstel.” En dat komt door die onzinnige rekenrente.
Nieuwsbrief van de Stichting Pensioenbehoud van 17 december 2012.